| Tansığ |
T. |
Erkek |
bk. Tansık
|
| Uyar |
T. |
Erkek |
1. Uygun, yerinde. 2. Boyun eğen, uysal, nazik kimse.
|
| Visam |
Ar. |
Erkek |
Damga, nişan, işaret.
|
| Yoma |
T. |
Erkek |
Efsane.
|
| Akyel |
T. |
Erkek |
Güneyden esen rüzgâr, lodos.
|
| Arafat |
Ar. |
Erkek |
1. Tanışma, buluşma yeri.2. Hacıların Kurban Bayramı'nın arife günü toplandıkları Mekke'nin doğusundaki tepe.
|
| Ayaz |
T. |
Erkek |
1. Duru ve sakin havada çıkan kuru soğuk. 2. Açık, bulutsuz hava. 3. Aydınlık, ışık. 4. Mehtap.
|
| Bağatur |
T. |
Erkek |
bk. Bahadır
|
| Bekâm |
Far. |
Erkek |
Amacına, isteğine kavuşmuş, erişmiş olan kimse.
|
| Çerme |
T. |
Erkek |
1. Çay kıyılarında sulu ve yeşil yer. 2. Akarsuların topraktan çıkan sızıntısı. 3. Kaynak.
|
| Diken |
T. |
Erkek |
Kimi bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu gibi bölümlerinde ve kimi hayvanların derisinde bulunan sert, sivri çıkıntı.
|
| Edip |
Ar. |
Erkek |
1. Terbiyeli, saygılı, nazik kimse. 2. Edebiyatla uğraşan kimse.
|
| Ergüleç |
T. |
Erkek |
Güler yüzlü erkek.
|
| Faik |
Ar. |
Erkek |
Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce.
|
| Gürboğa |
T. |
Erkek |
Güçlü ve kuvvetli kimse.
|
| Hülâgü |
Moğ. |
Erkek |
bk. Hulagu
|