Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Cankoç | T.+Far. | Erkek | Sevimli, cana yakın kimse. |
Çelikbilek | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Ebubekir | Ar. | Erkek | Bekir'in babası. |
Ergi | T. | Erkek | İyi, güzel bir şeye erişme. |
Gıyasi | Ar. | Erkek | Yardımla ilgili, yardımcı. |
Hudayi | Far. | Erkek | Allahın yarattığı. |
İmam | Ar. | Erkek | 1. En önde bulunan, önder. 2. Namazda kendisine uyulan kimse. 3. Müslümanlıkta mezhep kuran kimse. 4. Halife olan kimse. |
Kolçak | T. | Erkek | 1. Yiğit, mert, yürekli, koçak. 2. Kola geçirilen kolluk. |
Muhittin | Ar. | Erkek | Dini canlandıran, dini ihya eden. |
Özgebay | T. | Erkek | İyi, güzel, yürekli erkek. |
Raik | Ar. | Erkek | Alımlı, güzel, hoş. |
Songurkan | T. | Erkek | Şahin gibi güçlü soydan gelen. |
Şefaattin | Ar. | Erkek | Dinin, Allah ile kul arasındaki aracılığı, dinin şefaati. |
Tankan | T. | Erkek | Şafak gibi aydınlık, temiz soydan gelen kimse. |
Tetiker | T. | Erkek | Uyanık, çevik, becerikli kimse. |
Uruş | T. | Erkek | Çarpışma, savaş, mücadele. |