| Mansur |
Ar. |
Erkek |
Tanrının yardımıyla galip, üstün gelmiş.
|
| Muhar |
T. |
Erkek |
Pınar, çeşme.
|
| Nurullah |
Ar. |
Erkek |
Tanrı'nın nuru.
|
| Otaran |
T. |
Erkek |
1. Hayvanlar otlatan çoban. 2. Beğenen, isteyen.
|
| Özerman |
T. |
Erkek |
Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
|
| Salcan |
Ar.+Far. |
Erkek |
bk. Selcan
|
| Şebap |
Ar. |
Erkek |
Gençlik, tazelik.
|
| Tanır |
T. |
Erkek |
1. Anımsayan. 2. Bilip ayıran, seçen.
|
| Urluk |
T. |
Erkek |
1. Aile, soy sop. 2. Tohum.
|
| Vekil |
Ar. |
Erkek |
Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse.
|
| Yıldıray |
T. |
Erkek |
Parlak, ışık saçan ay.
|
| Atlıhan |
T. |
Erkek |
1. Atı olan hükümdar.2. Ünlü hükümdar.
|
| Biner |
T. |
Erkek |
"Bin tane erkek" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Çelen |
T. |
Erkek |
1. Yakışıklı delikanlı. 2. Tepelerin kar tutmayan kuytu yeri. 3. Açıkgöz, becerikli, kurnaz. 4. Evlerin dışında bulunan saçak. 5. Akıllı.
|
| Dervişhan |
T.+Far. |
Erkek |
Alçak gönüllü hükümdar.
|
| Ebed |
Ar. |
Erkek |
bk. Ebet
|