Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Mansur | Ar. | Erkek | Tanrının yardımıyla galip, üstün gelmiş. |
Muhar | T. | Erkek | Pınar, çeşme. |
Nurullah | Ar. | Erkek | Tanrı'nın nuru. |
Otaran | T. | Erkek | 1. Hayvanlar otlatan çoban. 2. Beğenen, isteyen. |
Özerman | T. | Erkek | Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse. |
Salcan | Ar.+Far. | Erkek | bk. Selcan |
Şebap | Ar. | Erkek | Gençlik, tazelik. |
Tanır | T. | Erkek | 1. Anımsayan. 2. Bilip ayıran, seçen. |
Urluk | T. | Erkek | 1. Aile, soy sop. 2. Tohum. |
Vekil | Ar. | Erkek | Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse. |
Yıldıray | T. | Erkek | Parlak, ışık saçan ay. |
Atlıhan | T. | Erkek | 1. Atı olan hükümdar.2. Ünlü hükümdar. |
Biner | T. | Erkek | "Bin tane erkek" anlamında kullanılan bir ad. |
Çelen | T. | Erkek | 1. Yakışıklı delikanlı. 2. Tepelerin kar tutmayan kuytu yeri. 3. Açıkgöz, becerikli, kurnaz. 4. Evlerin dışında bulunan saçak. 5. Akıllı. |
Dervişhan | T.+Far. | Erkek | Alçak gönüllü hükümdar. |
Ebed | Ar. | Erkek | bk. Ebet |