Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Muhammed | Ar. | Erkek | bk. Muhammet |
Nazif | Ar. | Erkek | Temiz, pak. |
Otakçı | T. | Erkek | 1. Otağ yapan veya satan kimse. 2. Orduda otağ kuran er. |
Özerkin | T. | Erkek | Gerçek özgür kimse. |
Rahmetullah | Ar. | Erkek | Tanrının esirgemesi, koruması. |
Salan | T. | Erkek | 1. Otlak, mera. 2. Dinlendirilen tarla, toprak. |
Sonbay | T. | Erkek | Sonuncu, son doğan kimse. |
Tanık | T. | Erkek | Şahit. |
Terem | T. | Erkek | Kıl keçisi ile tiftik keçisinin çiftleşmesinden doğan oğlak. |
Turgut | T. | Erkek | Konut, oturulacak yer. |
Urı | T. | Erkek | 1. Dere, yol. 2. Oğul. 3. Genç, delikanlı. 4. Ses, gürültü. |
Yıldıran | T. | Erkek | Parlayan, ışıldayan, ışık saçan. |
Eymen | Ar. | Erkek | 1. Daha uğurlu, daha bereketli.2. Sağ tarafta olan. |
Adsız | T. | Erkek | Ünsüz, tanınmamış, adı duyulmamış kimse. |
Anadolu | T. | Erkek | 1. "Anne, doldu!" anlamında kullanılan bir ad.2. Türkiyenin Asya kıtasında bulunan topraklarına verilen ad. |
Atlı | T. | Erkek | 1. Atı olan.2. Ünlü, tanınmış. |