Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Başeğmez | T. | Erkek | Buyruk altına girmeyen. |
Betim | T. | Erkek | 1. Bir şeyi, bir kimseyi, bir olay veya duyguyu betimleyen söz veya yazı. 2. Herhangi bir şeyin resmi veya heykeli. |
Buluç | T. | Erkek | Bulunan şey, buluş. |
Çaba | T. | Erkek | Herhangi bir işi yapmak için harcanan güç, zorlu, sürekli çalışma. |
Domaniç | T. | Erkek | 1. Tümsek, yokuş. 2. Kambur. |
Eracar | T. | Erkek | Becerikli erkek. |
Gözegir | T. | Erkek | "Dikkat çek" anlamında kullanılan bir ad. |
Haşim | Ar. | Erkek | 1. Kıran, ezen, parçalayan. 2. Ekmek doğrayan. |
İkiz | T. | Erkek | Bir çift, iki tane. |
Kamar | T. | Erkek | Hekim, doktor. |
Kıralp | T. | Erkek | Ak saçlı ve sakallı, yaşlı yiğit. |
Müşteba | Ar. | Erkek | bk. Müçteba |
Nizar | Far. | Erkek | Zayıf. |
Omaca | T. | Erkek | 1. Bel kemiği. 2. Topuk kemiği. |
Özalpman | T. | Erkek | Özünde yiğit olan kimse. |
Saykut | Erkek | Uğurlu, kutlu, saygıdeğer kimse. | |