| Başeğmez |
T. |
Erkek |
Buyruk altına girmeyen.
|
| Betim |
T. |
Erkek |
1. Bir şeyi, bir kimseyi, bir olay veya duyguyu betimleyen söz veya yazı. 2. Herhangi bir şeyin resmi veya heykeli.
|
| Buluç |
T. |
Erkek |
Bulunan şey, buluş.
|
| Çaba |
T. |
Erkek |
Herhangi bir işi yapmak için harcanan güç, zorlu, sürekli çalışma.
|
| Domaniç |
T. |
Erkek |
1. Tümsek, yokuş. 2. Kambur.
|
| Eracar |
T. |
Erkek |
Becerikli erkek.
|
| Gözegir |
T. |
Erkek |
"Dikkat çek" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Haşim |
Ar. |
Erkek |
1. Kıran, ezen, parçalayan. 2. Ekmek doğrayan.
|
| İkiz |
T. |
Erkek |
Bir çift, iki tane.
|
| Kamar |
T. |
Erkek |
Hekim, doktor.
|
| Kıralp |
T. |
Erkek |
Ak saçlı ve sakallı, yaşlı yiğit.
|
| Müşteba |
Ar. |
Erkek |
bk. Müçteba
|
| Nizar |
Far. |
Erkek |
Zayıf.
|
| Omaca |
T. |
Erkek |
1. Bel kemiği. 2. Topuk kemiği.
|
| Özalpman |
T. |
Erkek |
Özünde yiğit olan kimse.
|
| Saykut |
|
Erkek |
Uğurlu, kutlu, saygıdeğer kimse.
|