Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Damar | T. | Erkek | 1. Canlı varlıklarda kan dolaşımına yarayan kanal. 2. Yer altında belli bir maden alanı. 3. Huy, yaradılış. 4. Tür. |
Dolay | T. | Erkek | Etraf, çevre. |
Ensari | Ar. | Erkek | Yardımcılardan olan kimse. |
Erteke | T. | Erkek | Sözünün eri olan kimse. |
Feyzi | Ar. | Erkek | 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili. |
Gözaydın | T. | Erkek | Sevinçli, mutlu bir olayı kutlama. |
İhvan | Ar. | Erkek | 1. Sadık, candan dostlar. 2. Bir tarikata mensup kişiler. |
Kamacı | T. | Erkek | Top kaması yapan veya onaran kimse. |
Kınıkaslan | T. | Erkek | Gayretli, çabalayan kimse. |
Mestur | Ar. | Erkek | 1. Örtülü, kapalı, gizli. 2. Namuslu. |
Müşir | Ar. | Erkek | 1. Haber veren, bildiren. 2. Emir ve işaret eden. |
Nizam | Ar. | Erkek | 1. Kural.2. Düzen, tertip, sıra. 3. Kanun. |
Olsan | T. | Erkek | "Adın duyulsun, ünlü ol" anlamında kullanılan bir ad. |
Özaktuğ | T. | Erkek | Başıa beyaz tuğ takmış kimse. |
Pakman | T.+Far. | Erkek | Temiz, dürüst, soylu kimse. |
Sabahattin | Ar. | Erkek | Dinin güzelliği. |