| Oluk |
T. |
Erkek |
1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.
|
| Paksan |
T.+Far. |
Erkek |
Temiz, doğru, namuslu tanınmış kimse.
|
| Sayıner |
T. |
Erkek |
Değerli, saygı duyulan kimse.
|
| Seyit |
Ar. |
Erkek |
1. Bir topluluğun ileri gelen kişisi. 2. Hz. Muhammed´in soyundan olan kimse.
|
| Süngütay |
T. |
Erkek |
Süngü takmış, savaşmaya hazır kimse.
|
| Tacver |
Ar.+Far. |
Erkek |
Taç sahibi padişah.
|
| Tegin |
T. |
Erkek |
bk. Tekin
|
| Töregün |
T. |
Erkek |
Eksiksiz, kusursuz kimse.
|
| Ünvermiş |
T. |
Erkek |
Tanınmış, ünlü kimse.
|
| Akdoğan |
T. |
Erkek |
Kartalgillerden bir doğan türü.
|
| Alpata |
T. |
Erkek |
Yiğit, cesur, yürekli ata.
|
| Başdoğan |
T. |
Erkek |
Önce doğan.
|
| Bulgunoyan |
T.+Moğ. |
Erkek |
Anlayışlı bey.
|
| Cüneyt |
Ar. |
Erkek |
1. Küçük asker, askercik. 2. Beylikler döneminde Aydınoğulları soyunun en son temsilcisi olan beyin adı.
|
| Dânâ |
Far. |
Erkek |
Bilen, bilgili, zeki kimse.
|
| Er |
T. |
Erkek |
1. Erkek. 2. Kahraman, yiğit. 3. Aşamasız asker.
|