| Kınık |
T. |
Erkek |
1. Kaynak, memba. 2. İstek, arzu, gayret. 3. Obur. 4. Oğuzların 24 boyundan biri.
|
| Olpak |
T. |
Erkek |
"Her zaman temiz, dürüst bir insan ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özakıncı |
T. |
Erkek |
İçten gelerek akın yapan kmse.
|
| Pakkan |
T.+Far. |
Erkek |
Temiz soydan gelen kimse.
|
| Sayınberk |
T. |
Erkek |
Saygıdeğer güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Tacir |
Ar. |
Erkek |
Ticareti meslek edinmiş olan kimse.
|
| Tecimer |
T. |
Erkek |
Tüccar.
|
| Tör |
T. |
Erkek |
1. Ön, orun, şeref yeri. 2. Evin veya odanın en önemli, en iyi yeri. 3. Evde veya odada saygıdeğer kişilerin oturduğu başköşe.
|
| Ünverdi |
T. |
Erkek |
Tanınmış, ünlü kimse.
|
| Yaşdaş |
T. |
Erkek |
Yaşıt, akran.
|
| Abdüzzeki |
Ar. |
Erkek |
Anlayışlı, zeki olan Tanrı'nın kulu.
|
| Akdil |
T. |
Erkek |
İyi, doğru, güzel konuşan kişi.
|
| Alpaslan |
T. |
Erkek |
bk. Alparslan.
|
| Baştaş |
T. |
Erkek |
Yaşıt, akran, kafadar, benzer.
|
| Bulgubay |
T. |
Erkek |
Anlayışlı zengin.
|
| Cündi |
Ar. |
Erkek |
1. Ata iyi binen, binici, süvari. 2. Asker.
|