Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Harun | İbr. | Erkek | 1. Parlayan.2. Hz. Musa'nın küçük kardeşinin adı. |
Kafar | T. | Erkek | Arkadaş, dost. |
Kılıçbay | T. | Erkek | Kılıç gibi keskin kimse. |
Mertol | T.+Far. | Erkek | "Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut" anlamında kullanılan bir ad. |
Olcaytu | Moğ. | Erkek | bk. Olcayto |
Özyay | T. | Erkek | Özü yay gibi sert olan kimse. |
Rüsuhi | Ar. | Erkek | 1. Sağlam, güçlü. 2. Becerikli, yetenekli. |
Saybay | T. | Erkek | Sayılan, hürmet edilen bey. |
Sükûti | Ar. | Erkek | Susmayı seven, az konuşan kimse. |
Şungar | T. | Erkek | bk. Sungur |
Toy | T. | Erkek | 1. Genç olduğu için deneyimsiz, beceriksiz. 2. Ziyafet, yemekli eğlence. 3. Göçebe kuşlardan kızıl tüylü, eti yenir bir kuş. |
Uğuralp | T. | Erkek | Uğurlu yiğit. |
Yaruk | T. | Erkek | Işık, aydınlık, parlaklık, parıltı. |
Abdülnasır | Ar. | Erkek | Yardımcı olan, yardım eden Tanrı'nın kulu |
Budak | T. | Erkek | 1. İnce ve küçük dal. 2. Ağaç gövdesinde tomurcuk çıkacak yuvarlak boğum. |
Coşkunay | T. | Erkek | Coşan, coşkulu, heyecanlı kimse. |