Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ünsi | Ar. | Erkek | 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost. |
Yasavul | T. | Erkek | 1. Koruyucu, muhafız. 2. İlhanlılar devrinde ordu müfettişliği görevini yapan kimse. |
Zekâi | Ar. | Erkek | Zekâyla ilgili, zekâya ait. |
Abdürrahim | Ar. | Erkek | Merhametli, esirgeyen, koruyan Tanrı'nın kulu. |
Akçit | T. | Erkek | bk. Akşit. |
Başal | T. | Erkek | "En yükseğe çık, yüksel" anlamında kullanılan bir ad. |
Besim | Ar. | Erkek | Güler yüzlü, güleç adam. |
Budunalp | T. | Erkek | Milletin yiğidi. |
Cömert | Far. | Erkek | 1. Eli açık. 2. Verimli. |
Dalda | T. | Erkek | Kuytu yer, barınak. |
Doğruol | T. | Erkek | "Dürüst ve namuslu ol" anlamında kullanılan bir ad. |
Enginsoy | T. | Erkek | İyi, güzel, temiz, sağlam bir soydan gelen kimse. |
Erşat | T.+Far. | Erkek | ESevinçli, mutlu erkek. |
Fevzi | Ar. | Erkek | Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan. |
Görksev | T. | Erkek | "Güzeli, güzelliği sev" anlamında kullanılan bir ad. |
Gültaş | T. | Erkek | "Gül, eğlen, coş" anlamında kullanılan bir ad. |