Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Enes | Ar. | Erkek | Soylu Arap atı, küheylan. |
Erson | T. | Erkek | Sonuncu doğan erkek çocuk. |
Görgüncan | T.+Far. | Erkek | Görgülü, bilgili kimse. |
İbo | T. | Erkek | bk. İbrahim |
Kezer | T. | Erkek | Kahraman. |
Mertel | T.+Far. | Erkek | Özü sözü doğru kimse. |
Mürsel | Ar. | Erkek | 1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Peygamber. |
Olcabay | Moğ. | Erkek | Ganimet alan kimse. |
Ötün | T. | Erkek | Yalvarma, dileme, isteme. |
Özver | T. | Erkek | "Özveride bulun" anlamında kullanılan bir ad. |
Rüknettin | Ar. | Erkek | Dinin temel direği. |
Savun | T. | Erkek | 1. "Karşı koy, kendini koru, müdafaa et" anlamında kullanılan bir ad. 2. Şölen, ziyafet. |
Süheyl | Ar. | Erkek | Güney yarımküresinde yer alan parlak yıldız. |
Taypars | T.+Far. | Erkek | Pars gibi güçlü kimse. |
Torumtay | T. | Erkek | Yırtıcı bir kuş türü. |
Uguz | T. | Erkek | bk. Oğuz |