| Doğruer |
T. |
Erkek |
Doğruluğuyla tanınan kimse.
|
| Erşan |
T.+Ar. |
Erkek |
Yiğitliğiyle tanınmış, ünlenmiş erkek.
|
| Fettah |
Ar. |
Erkek |
1. Üstün gelmiş, zafer kazanmış. 2. Fetheden, açan. 3. Allah'ın adlarındandır.
|
| Görkmen |
T. |
Erkek |
Yakışıklı, gösterişli kimse.
|
| Hasane |
Ar. |
Erkek |
bk. Hasene
|
| Kahraman |
Far. |
Erkek |
1. Yiğit, cesur. 2. Bir olayın, serüvenin başlıca kişisi. 3. Sessiz, yumuşak kimse.
|
| Kılıçhan |
T. |
Erkek |
Kılıç gibi keskin hükümdar.
|
| Kuyaş |
T. |
Erkek |
Güneş.
|
| Müslüm |
Ar. |
Erkek |
bk. Müslim
|
| Nimetullah |
Ar. |
Erkek |
Tanrının verdiği nimet.
|
| Olçun |
T. |
Erkek |
1. Eli işe yatkın, becerikli, usta. 2. Kendini olduğundan üstün gösteren. 3. Hekimlik taslayan kimse.
|
| Özyuva |
T. |
Erkek |
Gerçek yuva.
|
| Saygılı |
T. |
Erkek |
Saygı duyan, saygı gösteren.
|
| Sülü |
T. |
Erkek |
Süleyman adının bozulmuş biçimi.
|
| Teberdar |
Far. |
Erkek |
1. Baltacı.2. Yeniçeriler arasında baltalı asker sınıfı.
|
| Toydemir |
T. |
Erkek |
Çok genç ve deneyimsiz güçlü kimse.
|