| Böken |
T. |
Erkek |
bk. Böke
|
| Dağa |
T. |
Erkek |
Yayla, yüksek yer.
|
| Enç |
T. |
Erkek |
Rahat, huzur, erinç.
|
| Ersever |
T. |
Erkek |
İnsanları seven kimse.
|
| Ferruh |
Far. |
Erkek |
1. Uğurlu, kutlu. 2. Aydınlık yüzlü.
|
| Görbil |
T. |
Erkek |
"Görüp bil" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Hanif |
Ar. |
Erkek |
1. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslamiyetten önce tek Tanrı'ya inanan.
|
| İbadet |
Ar. |
Erkek |
Allahın buyruklarını yerine getirme, tapınma.
|
| Kevnî |
Ar. |
Erkek |
Var olmayla, varlıkla ilgili.
|
| Münir |
Ar. |
Erkek |
Nurlandıran, ışık veren, parlak.
|
| Okyalaz |
T. |
Erkek |
Hareketli ve hararetli kimse.
|
| Örüner |
T. |
Erkek |
Açık tenli kimse.
|
| Özüak |
T. |
Erkek |
Özü tertemiz olan kişi.
|
| Ruhullah |
Ar. |
Erkek |
İsa Peygamber.
|
| Savni |
Ar. |
Erkek |
Koruma, gözetme ile ilgili.
|
| Süergin |
T. |
Erkek |
Olgun asker.
|