Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ünlüer | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü kimse. |
Yâren | Far. | Erkek | Arkadaş, yakın dost. |
Abdülhamit | Ar. | Erkek | Herkesçe övülen Tanrı'nın kulu. |
Akçakoca | T. | Erkek | Saçı sakalı beyazlaşmış ihtiyar. |
Alkoç | T. | Erkek | Kınalı koç. |
Arzık | T. | Erkek | Dindar, sofu |
Basak | T. | Erkek | Sağlam, dayanıklı. |
Börk | T. | Erkek | Eskiden kullanılan, genellikle hayvan postundan yapılan başlık. |
Cindoruk | T. | Erkek | En yüksek yer, zirve. |
Dağhan | T. | Erkek | Eski Türklerde dağ Tanrısı. |
Ener | T. | Erkek | En yiğit, en kahraman kişi. |
Ersezen | T. | Erkek | Kavrayışı güçlü erkek. |
Feruzat | Ar.+Far. | Erkek | Hayırlı, kutlu. |
Görgüç | T. | Erkek | 1. Dürbün. 2. Pencere. |
İbik | T. | Erkek | 1. Köşe, kenar, uç. 2. Tavuk, kuş vb. hayvanların gagası. |
Kadim | Ar. | Erkek | Eski. |