Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Uçuk | T. | Erkek | 1. Uçmuş, soluk renk. 2. Çökmüş yer, toprak. 3. İyi. 4. Sivri dağ tepesi. |
Ünkaya | T. | Erkek | Gücüyle, kuvvetiyle tanınan kimse. |
Yararer | T. | Erkek | Faydalı kimse. |
Zaim | Ar. | Erkek | Kefil. |
Abdülhak | Ar. | Erkek | Tanrı'nın kulu. |
Alkılıç | T. | Erkek | "Eline kılıç al" anlamında kullanılan bir ad. |
Barsbay | T.+Far. | Erkek | bk. Barsbey |
Berksun | T. | Erkek | "Kendini sağlam ve güçlü olarak göster" anlamında kullanılan bir ad. |
Böke | T. | Erkek | 1. Kahraman, güçlü kimse. 2. Önder, başkan, reis. 3. Kabadayı, cesur, efe. 4. Güreşçi, pehlivan. |
Dağ | T. | Erkek | Çevresindeki araziye göre çok yüksek olan toprak, kaya |
Doğanalp | T. | Erkek | Doğan, dünyaya gelen yiğit. |
Enbiya | Ar. | Erkek | Peygamberler. |
Erseven | T. | Erkek | İnsanları seven kimse. |
Göral | T. | Erkek | "Görüp al" anlamında kullanılan bir ad. |
İbad | Ar. | Erkek | bk. İbat |
Mergen | Moğ. | Erkek | Usta nişancı. |