| Cankız |
T.+Far. |
Kız |
Sevilen, sevimli, şirin kız.
|
| Deryanur |
Ar.+Far. |
Kız |
Çok güzel, çok parlak olan.
|
| Ebru |
Far. |
Kız |
1. Kaş. 2. Kâğıt süslemeciliğinde kullanılan, mottifli boyama yöntemi.
|
| Marifet |
Ar. |
Kız |
Beceriklilik, el uzluğu.
|
| Nazlı |
T.+Far. |
Kız |
Naz yapan, kendini ağıra satan, işveli, edalı.
|
| Nurzen |
Ar.+Far. |
Kız |
Nurlu, ışıklı kadın.
|
| Oya |
T. |
Kız |
1. Genellikle ipek ibrişim kullanılarak iğne, mekik, tığ veya firkete ile yapılan ince dantel. 2. İnce, güzel, nazik.
|
| Raife |
Ar. |
Kız |
Acıyan, esirgeyen, merhametli.
|
| Sema |
Ar. |
Kız |
Gökyüzü.
|
| Velide |
Ar. |
Kız |
1. Yeni doğmuş çocuk. 2. Köle, kul, cariye.
|
| Afet |
Ar. |
Kız |
1. Güzelliği ile insanı şaşkına çeviren, aklını başından alan kadın. 2. Bela, felaket.
|
| Anber |
Ar. |
Kız |
bk. Amber.
|
| Binhan |
T. |
Kız |
Bin tane han.
|
| Deste |
Far. |
Kız |
Demet, tutam, bağlam.
|
| Güldöne |
T.+Far. |
Kız |
"Gül gibi güzel olsun" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Günten |
T.+Far. |
Kız |
Parlak teni olan.
|