Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Cankız | T.+Far. | Kız | Sevilen, sevimli, şirin kız. |
Deryanur | Ar.+Far. | Kız | Çok güzel, çok parlak olan. |
Ebru | Far. | Kız | 1. Kaş. 2. Kâğıt süslemeciliğinde kullanılan, mottifli boyama yöntemi. |
Marifet | Ar. | Kız | Beceriklilik, el uzluğu. |
Nazlı | T.+Far. | Kız | Naz yapan, kendini ağıra satan, işveli, edalı. |
Nurzen | Ar.+Far. | Kız | Nurlu, ışıklı kadın. |
Oya | T. | Kız | 1. Genellikle ipek ibrişim kullanılarak iğne, mekik, tığ veya firkete ile yapılan ince dantel. 2. İnce, güzel, nazik. |
Raife | Ar. | Kız | Acıyan, esirgeyen, merhametli. |
Sema | Ar. | Kız | Gökyüzü. |
Velide | Ar. | Kız | 1. Yeni doğmuş çocuk. 2. Köle, kul, cariye. |
Afet | Ar. | Kız | 1. Güzelliği ile insanı şaşkına çeviren, aklını başından alan kadın. 2. Bela, felaket. |
Anber | Ar. | Kız | bk. Amber. |
Binhan | T. | Kız | Bin tane han. |
Deste | Far. | Kız | Demet, tutam, bağlam. |
Güldöne | T.+Far. | Kız | "Gül gibi güzel olsun" anlamında kullanılan bir ad. |
Günten | T.+Far. | Kız | Parlak teni olan. |