Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Aynişah | Ar.+Far. | Kız | Şahın ta kendisi. |
Amine | Ar. | Kız | bk. Emine |
Ayyalın | T. | Kız | Ay gibi temiz ve saf olan. |
Cangül | Far. | Kız | Özü gül gibi sar ve temiz olan kimse. |
Evin | T. | Kız | 1. Bir şeyin içindeki öz, cevher. 2. Buğday tanesinin olgunlaşmış içi, özü. 3. Çok taneli başak. 4. Tohum, tane. |
Güldehan | Far. | Kız | Ağzı gül gibi olan, küçük ağızlı. |
Hoşnigâr | Far. | Kız | Güzel, hoş sevgili. |
Nazenin | Far. | Kız | 1. Cilveli, nazlı, hoş. 2. Nazlı büyütülmüş, şımarık. 3. Yapısı ince, narin. |
Nurşen | T.+Ar. | Kız | Aydınlık, ışıklı ve mutlu, neşeli kimse. |
Rahime | Ar. | Kız | 1. Acıyan, acıyıp esirgeyen, merhametli. 2. Hafif sesli, latif sözlü kız. |
Selma | Ar. | Kız | 1. Barış içinde bulunma, huzur, erinç. 2. Güzel, hoş kadın. |
Somnur | T.+Ar. | Kız | Aydınlık, nurlu. |
Tangül | T.+Far. | Kız | Şafak vakti gibi parlak olan güzel. |
Yılay | T. | Kız | Yıl ve ay. |
Aksen | T. | Kız | Sen aksın, temizsin, doğru ve namuslusun anlamında kullanılan bir ad. |
Dürrüşehvar | Ar.+Far. | Kız | Padişahlara yaraşır değerde inci. |