Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Songül | T.+Far. | Kız | Son doğan kız çocuk. |
Veliye | Ar. | Kız | Ermiş kadın. |
Yılgün | T. | Kız | Yıl ve gün. |
Afi | Ar. | Kız | 1. Silen. 2. Silinmiş. 3. Affeden, bağışlayan. 4. Affedilmiş, bağışlanmış. 5. Yalvaran. |
Aksülün | T. | Kız | Beyaz renkli sülün. |
Azelya | Yun. | Kız | bk. Açalya |
Bedis | T. | Kız | bk. Bediz |
Biniz | T. | Kız | Binlerce iz. |
Güldüren | T. | Kız | Mutlu eden, sevindiren. |
Marufe | Ar. | Kız | 1. Herkesçe bilinen, tanınmış, belli. 2. Ünlü. |
Muhlise | Ar. | Kız | 1. Katkısız, halis. 2. İçten, samimi, dost canlısı. |
Nazlıhan | T.+Far. | Kız | Nazlı hükümdar. |
Oyalı | T. | Kız | 1. Oya ile süslenmiş. 2. Oya gibi güzel, zarif. |
Sonnur | T.+Ar. | Kız | Son doğan kız çocuk. |
Şefika | Ar. | Kız | Şefkatli, acıması olan, esirgeyici. |
Gülebetin | Far. | Kız | 1. Bezekli dikiş. 2. Güzellik, incelik simgesi. |