| Güldehen |
Far. |
Kız |
bk. Güldehan
|
| Hoşnur |
Ar.+Far. |
Kız |
Güzel ışık.
|
| Mucize |
Ar. |
Kız |
1. Hayran bırakan, doğaüstü sayılan olay. 2. İnsan aklının alamayacağı olay.
|
| Nazhanım |
T.+Far. |
Kız |
Nazlı kız.
|
| Rahiye |
Ar. |
Kız |
Bal arısı.
|
| Tangülü |
T. |
Kız |
bk. Tangül
|
| Vefia |
Ar. |
Kız |
1. Vefalı, bağlı. 2. Tam, mükemmel, eksiksiz.
|
| Amiran |
Ar.+Far. |
Kız |
Amirler.
|
| Atime |
Ar. |
Kız |
Akşamın ilk karanlığı, karanlığın başlangıcı.
|
| Güldem |
Far. |
Kız |
Gül zamanı.
|
| Hoşnut |
Far. |
Kız |
Memnun, kıvançlı.
|
| Nazıdil |
Far. |
Kız |
Gönül nazı, gönül cilvesi.
|
| Nurtan |
T.+Ar. |
Kız |
Işıklı, aydınlık tan.
|
| Şayegân |
Far. |
Kız |
Yakışır, yaraşır.
|
| Yıldanur |
T.+Ar. |
Kız |
Yılın en parlak, güzel kızı.
|
| Amire |
Ar. |
Kız |
1. Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse. 2. Şenlendiren, bayındırlaştıran kimse.
|