Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Haticenur | Ar. | Kız | Erken doğan güzel kız çocuğu. |
Kâmile | Ar. | Kız | 1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili. 3. Bütün, tam, eksiksiz. |
Lâtife | Ar. | Kız | 1. Yumuşak, hoş, güzel, sevimli. 2. Güldüren, tuhaf ve güzel söz, şaka. |
Özant | T. | Kız | Yeminine bağlı kimse. |
Parlar | T. | Kız | Işık saçan, ışıldayan, aydınlık veren. |
Seza | Far. | Kız | Uygun, yaraşır, bir şeye değer. |
Tagangül | T.+Far. | Kız | Güvercin gibi uçarcasına hareketli olan güzel. |
Ürpek | T. | Kız | 1. Ürperen, ürpermiş. 2. Mazı ağaçlarının üstündeki tüylü nesne. |
Zerrintaç | Ar.+Far. | Kız | Altın taç. |
Ayperi | T.+Far. | Kız | Ay gibi güzel olan peri. |
Fide | Rum. | Kız | Başka bir yere dikilmek için hazırlanmış körpe çiçek. |
Müzeyyen | Ar. | Kız | Süslenmiş, bezenmiş, süslü. |
Payan | Far. | Kız | 1. Son, nihayet. 2. Uç, kenar. |
Sabiye | Ar. | Kız | Küçük kız, kız çocuğu. |
Süveyda | Ar. | Kız | Kalbin ortasında var olduğuna inanılan siyah benek. |
Ürper | T. | Kız | Titreme, titreyiş. |