Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Fernur | Ar.+Far. | Kız | Aydınlık, ışık, nur. |
Gülsüme | Ar. | Kız | Yuvarlak, dolgun yüzlü. |
Hanımkız | T. | Kız | Ağırbaşlı kız. |
Kadın | T. | Kız | 1. Erişkin dişi insan. 2. Evlenmiş kız. 3. Eskiden bayan anlamında kullanılan bir san. 4. Analık veya ev yönetimi bakımından gereken erdemleri olan . |
Kutal | T. | Kız | "Uğurlu, talihli, mutlu ol, şansın açık olsun" anlamında kullanılan bir ad. |
Ruhugül | Far. | Kız | Gül yanaklı. |
Sevilcan | T.+Far. | Kız | "Yürekten sevil" anlamında kullanılan bir ad. |
Şirinbegim | T.+Far. | Kız | Sevimli, cana yakın kadın. |
Ayışını | T. | Kız | Aydan gelen ışın, ayın yaydığı ışın. |
Cilvenaz | Far. | Kız | Cilveli, nazlı. |
Gülsün | T. | Kız | "Mutlu olsun, şen olsun, gülsün" anlamında kullanılan bir ad. |
Kadınana | T. | Kız | Deneyimli, yaşlı, saygı gösterilen kadın. |
Kutan | T. | Kız | 1. Saban. 2. Saka kuşu. |
Mergube | Ar. | Kız | Sevilen, beğenilen, aranılan. |
Nihal | Far. | Kız | 1. Fidan, taze sürgün. 2. İnce ve düzgün vücutlu sevgili. |
Sevilen | T. | Kız | Sevgi duyulan, beğenilen kimse. |