| Ünlem |
T. |
Erkek |
1. Ses, seda.2. Çağrı.
|
| Zait |
Ar. |
Erkek |
Artan, artıran.
|
| Abdülhakim |
Ar. |
Erkek |
Her şeyi bilen Tanrı'nın kulu.
|
| Akçakan |
T. |
Erkek |
Soylu, temiz, dürüst.
|
| Arukan |
T. |
Erkek |
bk. Arıkan
|
| Barsbey |
T.+Far. |
Erkek |
Yiğit, cesur bey.
|
| Berktan |
T.+Ar. |
Erkek |
Sabahın parlaklığı.
|
| Böken |
T. |
Erkek |
bk. Böke
|
| Dağa |
T. |
Erkek |
Yayla, yüksek yer.
|
| Enç |
T. |
Erkek |
Rahat, huzur, erinç.
|
| Ersever |
T. |
Erkek |
İnsanları seven kimse.
|
| Ferruh |
Far. |
Erkek |
1. Uğurlu, kutlu. 2. Aydınlık yüzlü.
|
| Görbil |
T. |
Erkek |
"Görüp bil" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Hanif |
Ar. |
Erkek |
1. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslamiyetten önce tek Tanrı'ya inanan.
|
| İbadet |
Ar. |
Erkek |
Allahın buyruklarını yerine getirme, tapınma.
|
| Kevnî |
Ar. |
Erkek |
Var olmayla, varlıkla ilgili.
|