| Müstakim |
Ar. |
Erkek |
1. Doğru, düz.2. Temiz, namuslu, doğru.
|
| Ecir |
Ar. |
Erkek |
1. Bir iş veya emek karşılığı verilen şey. 2. Sevap. 3. Aziz, sevgili.
|
| Fadıl |
Ar. |
Erkek |
bk. Fazıl
|
| Mukaddem |
Ar. |
Erkek |
1. Sunulan, takdim edilen. 2. Önde olan, önde giden. 3. Değerli, üstün.
|
| Nebil |
Ar. |
Erkek |
1. Yüksek nitelikli ve onurlu. 2. Akıllı, anlayışlı. 3. Bilgili ve erdemli.
|
| Ramiz |
Ar. |
Erkek |
1. Akıllı, zeki. 2. İşaretlerle, simgelerle gösteren.
|
| Behçet |
Ar. |
Erkek |
Sevinç.
|
| Ecvet |
Ar. |
Erkek |
En iyi olan.
|
| Rasih |
Ar. |
Erkek |
1. Köklü, kök salan 2. Bilgisi çok geniş olan.
|
| Behiç |
Ar. |
Erkek |
Şen, güzel yüzlü kimse.
|
| Mukbil |
Ar. |
Erkek |
Kutlu, mutlu.
|
| Necabet |
Ar. |
Erkek |
Soy temizliği, soyluluk.
|
| Semuh |
Ar. |
Erkek |
Çok cömert, eli açık.
|
| Mazhar |
Ar. |
Erkek |
1. Bir şeyin göründüğü çıktığı yer. 2. Şereflenme, onurlanma.
|
| Necabettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin soyluluğu.
|
| Rasim |
Ar. |
Erkek |
Resim yapan, çizgi çizen kimse.
|