| Göken |
T. |
Erkek |
bk. Göğen
|
| Hakan |
Far. |
Erkek |
1. Türk, Moğol ve Tatar hanları için "hükümdarlar hükümdarı" anlamında kullanılan bir unvan.2. Osmanlı padişahlarına verilen unvan.
|
| Idıkut |
T. |
Erkek |
1. Eski Türklerde bir san. 2. Devlet yönetme gücü.
|
| Kayraalp |
T. |
Erkek |
İyiliksever yiğit.
|
| Koytak |
T. |
Erkek |
Rüzgâr almayan çukur yer.
|
| Neşet |
Ar. |
Erkek |
Meydana gelme, oluşma.
|
| Okan |
T. |
Erkek |
Anlayışlı.
|
| Önaydın |
T. |
Erkek |
İlerisi, önü aydınlık olan.
|
| Özmert |
T.+Far. |
Erkek |
Gerçekten mert olan kimse.
|
| Sarbek |
T. |
Erkek |
Sarışın bey.
|
| Subutay |
Moğ. |
Erkek |
Tarihte Cengiz Hanın ünlü Moğol generalinin adı.
|
| Şenlik |
T. |
Erkek |
Sevinçli, coşkulu, mutlu olma durumu.
|
| Tartış |
T. |
Erkek |
Armağan.
|
| Toköz |
T. |
Erkek |
Gözü ve gönlü doymuş olan kimse.
|
| Üçük |
T. |
Erkek |
1. Köşe. 2. Kaymış arazi. 3. Sönmüş. 4. Soluk.
|
| Yalaz |
T. |
Erkek |
Alev.
|