| Ilgar |
T. |
Erkek |
1. Çok çabuk, hızlı. 2. Hücum, akın. 3. Verilen söz. 4. Havanın parlak, açık olması. 5. Öfke.
|
| Kayral |
T. |
Erkek |
Kayrılan, himaye edilen kimse.
|
| Kozak |
T. |
Erkek |
1. Kozalak. 2. Ham meyve. 3. Güneş görmeyen, gölgede kalan yer.
|
| Melih |
Ar. |
Erkek |
Güzel, şirin, sevimli.
|
| Mücap |
Ar. |
Erkek |
Duası kabul edilen kimse.
|
| Neşit |
Ar. |
Erkek |
Sevinçli, neşeli, şenlikli.
|
| Okandan |
T. |
Erkek |
Tanrı'dan gelen, Tanrı'nın verdiği.
|
| Öncübay |
T. |
Erkek |
Öncü olan kimse.
|
| Resmî |
Ar. |
Erkek |
1. Devletle ilgili olan. 2. Törenle yapılan. 3. Çok ciddi.
|
| Sargınal |
T. |
Erkek |
"Yürekten, candan al" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Toktamış |
T. |
Erkek |
1. Bir yere yerleşmiş, oturmuş kimse. 2. Dinmiş, sakinleşmiş kimse.
|
| Ügü |
T. |
Erkek |
1. Baykuş. 2. Boş, ıssız.
|
| Yalazahan |
T. |
Erkek |
Alevli, coşkulu hükümdar.
|
| Yurtman |
T. |
Erkek |
Yurdunu çok seven kimse.
|
| Akaltan |
T. |
Erkek |
Dürüst, güvenilir sultan, padişah.
|
| Albayrak |
T. |
Erkek |
Türk bayrağı.
|