| İskit |
Yun. |
Erkek |
1. Milattan önce Orta Asya'dan Güney Rusya'ya göç ederek burada imparatorluk kuran kavim. 2. Koşuda dördüncü gelen at. |
| Kaymas |
T. |
Erkek |
bk. Kaymaz
|
| Koşuktekin |
T. |
Erkek |
Bir araya gelmiş hükümdarlar.
|
| Mübarek |
Ar. |
Erkek |
1. Bereketli. 2. Uğurlu, hayırlı, kutlu.
|
| Oğuzkan |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli soydan gelen kimse.
|
| Remzi |
Ar. |
Erkek |
İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
|
| Sanver |
T. |
Erkek |
"Ünlendir, meşhur et, tanıt" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Serimer |
T. |
Erkek |
Sabırlı kimse.
|
| Tarıman |
T. |
Erkek |
Tarımla uğraşan kimse, rençper.
|
| Tokdemir |
T. |
Erkek |
Demir gibi sağlam ve güçlü olan kimse.
|
| Yakup |
Ar. |
Erkek |
1. Erkek keklik. 2. İbr. Takip eden, izleyen.
|
| Yurduşen |
T. |
Erkek |
Ülkesi sevinçli olan kimse.
|
| Akabay |
T. |
Erkek |
Saygıdeğer varlıklı kişi.
|
| Arık |
T. |
Erkek |
1. Temiz, saf, duru.2. Zayıf, cılız. 3. Su yolu, ark. 4. Dere, çay. 5. Fidan dikilen yer.
|
| Balamir |
T.+Far. |
Erkek |
Eski bir Türk kağanı.
|
| Bora |
T. |
Erkek |
Genellikle arkasından yağmur getiren sert ve şiddetli fırtına.
|