Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Borakan | T. | Erkek | Bora-kan. |
Cemalettin | Ar. | Erkek | Dinin güzelliği. |
Çiftçi | T. | Erkek | Geçimini toprağını ekerek sağlayan kimse. |
Erkın | T. | Erkek | Çalışkan kimse. |
Fehim | Ar. | Erkek | Anlayışlı, zeki, akıllı kimse. |
İsmail | İbr. | Erkek | 1. Tanrı'yı işiten.2. Kutsal kitaplarda adı geçen, İbrahim Peygamberin oğlu olan İbrani peygamberi. |
Kaynarkan | T. | Erkek | Coşkulu, hareketli kimse. |
Okakın | T. | Erkek | Oklarla yapılan saldırı. |
Önalan | T. | Erkek | Önce davranan, üstün gelen, başta olan. |
Özman | T. | Erkek | bk. Özmen |
Saral | T. | Erkek | "Çevresini kuşat" anlamında kullanılan bir söz. |
Serkut | T.+Far. | Erkek | Mutlu, talihli, kutlu insan. |
Subhi | Ar. | Erkek | bk. Suphi |
Tarkan | T. | Erkek | 1. İslâmlıktan önce verilmiş vekil, vezir, bey gibi san. 2. Ayrıcalıklı, saygın kişi. |
Tokhan | T. | Erkek | Gözü tok hükümdar. |
Türkdoğan | T. | Erkek | Türk olarak doğan. |