| Natık |
Ar. |
Erkek |
1. Söyleyen, konuşan. 2. Düşünen. 3. Bildiren, bildirici.
|
| Ortak |
T. |
Erkek |
Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri.
|
| Rafettin |
Ar. |
Erkek |
bk. Refettin
|
| Seler |
T.+Ar. |
Erkek |
Sel gibi coşkun, taşkın kimse.
|
| Şanlı |
T. |
Erkek |
Ünlü, tanınmış kimse.
|
| Tandoğmuş |
T. |
Erkek |
Şafak vaktinde doğan kimse.
|
| Tendübay |
T.+Moğ. |
Erkek |
Yiğit, cesur kimse.
|
| Tunçtan |
T. |
Erkek |
Tunç gibi güçlü kimse.
|
| Unat |
T. |
Erkek |
1. Doğru yol tutan. 2. Akıllı. 3. Ergin.
|
| Vecit |
Ar. |
Erkek |
1. Bir şeyin güzelliği karşısında kendini kaybedecek dereceye gelmek, coşkulanmak. 2. Tanrı sevgisinden dolayı duyulan coşkunluk, sevinç.
|
| Alişan |
Ar. |
Erkek |
Herkes tarafından tanınan, ünlü.
|
| Adısanlı |
T. |
Erkek |
Ünlü, tanınmış kişi.
|
| Aköz |
T. |
Erkek |
Özü temiz, doğru olan kimse.
|
| Altuner |
T. |
Erkek |
bk. Altıner
|
| Baysan |
T. |
Erkek |
Zengin ve tanınmış kimse.
|
| Bilmen |
T. |
Erkek |
Bilen, anlayan, bilgili.
|