Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Unan | T. | Erkek | 1. Sadakat, bağlılık. 2. Hak. |
Vecihi | Ar. | Erkek | Güzellik, hoşlukla ilgili. |
Adın | T. | Erkek | 1. Yabancı. 2. Başka, başkaca. |
Akören | T. | Erkek | Temiz, bakımlı şehir. |
Altunçağ | T. | Erkek | Altın çağ. |
Atıf | Ar. | Erkek | 1. Eğilen, meyleden. 2. Bağlayan. 3. Şefkatli, sevecen |
Candoğan | T.+Far. | Erkek | Yaradılıştan samimi, dost olan kimse. |
Çavdur | T. | Erkek | Ünlü, şöhretli. |
Duyu | T. | Erkek | Algılama yeteneği. |
Erencan | T.+Far. | Erkek | Deneyimli, akıllı kimse. |
Eti | T. | Erkek | 1. Baba. 2. Küçük kardeş. |
Gençaslan | T. | Erkek | Aslan gibi güçlü olan genç. |
Günkan | T. | Erkek | Güneş gibi aydınlık bir soydan gelen kimse. |
İlpars | T.+Far. | Erkek | Ülkenin en güçlü kimsesi. |
Karamuk | T. | Erkek | Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. |
Kocatay | T. | Erkek | Yaşlı kimse. |