Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Vecih | Ar. | Erkek | l. Bir kavmin büyüğü, başkanı, şefi. 2. Güzel, hoş. |
Altunbaş | T. | Erkek | bk. Altınbaş |
Ateş | Far. | Erkek | 1. Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla beliren ısı ve ışık.2. Coşkunluk. |
Aytunga | T. | Erkek | "Ey kahraman, yiğit!" anlamında kullanılan bir ad. |
Bayrubay | T. | Erkek | Eskiden beri varlıklı olan kimse. |
Çav | T. | Erkek | 1. Ün, şöhret, şan. 2. İz, eser. 3. Güneşin buluttan sıyrılmış durumu. 4. Yüksek ses. |
Denizcan | T.+Far. | Erkek | Deniz adamı, denizci. |
Eşraf | Ar. | Erkek | 1. Şerefli, saygın kimseler. 2. Bir yerin zenginleri, sözü geçenler. |
Genç | T. | Erkek | 1. Yaşı ilerlememiş olan. 2. Dinç, sağlıklı. |
Hikmetullah | Ar. | Erkek | Allahın hikmeti. |
İlkünsal | T. | Erkek | İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri. |
Karakuş | T. | Erkek | Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad. |
Kocagöz | T. | Erkek | Gözleri büyük kimse. |
Makal | Ar. | Erkek | 1. Söz, lakırtı. 2. Söyleme, söyleyiş. |
Naşir | Ar. | Erkek | 1. Yayan, dağıtan, saçan. 2. Kitap vb. yayımlayan, çıkaran. |
Orkutay | T. | Erkek | Kutlu, uğurlu şehir. |