Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
İdikut | T. | Erkek | Kutlu, saadetli, yüksek rütbeli. |
Kala | Ar. | Erkek | 1. Kale, hisar. 2. (T.) Atmaca. |
Kın | T. | Erkek | Bıçak, kılıç gibi kesici araçların kabı. |
Müstecap | Ar. | Erkek | Dileği kabul edilmiş kimse. |
Olgaç | T. | Erkek | Olgun, yetişkin, iyi gelişmiş. |
Öymen | T. | Erkek | Evcimen, evine bağlı kimse. |
Pakalın | T.+Far. | Erkek | Dürüst, doğru, iyi tanınmış kimse. |
Sevüktekin | T. | Erkek | Çok sevilen, tek tutulan kimse. |
Toygun | T. | Erkek | 1. Genç delikanlı. 2. Çakırdoğan. |
Üntürk | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü Türk. |
Yasin | Ar. | Erkek | Kur'an surelerinden biri. |
Zeki | Ar. | Erkek | Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi. |
Abdürreşit | Ar. | Erkek | Doğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu. |
Akdal | T. | Erkek | Namuslu, dürüst kimse. |
Alp | T. | Erkek | 1. Yiğit, kahraman, cesur, bahadır kimse. 2. Eski Türklerde kullanılan bir unvan. |
Ası | T. | Erkek | 1. Yarar, fayda, kazanç. 2. Yetişkin, olgun. 3. İri, gösterişli. 4. Çevik. |