| Makal |
Ar. |
Erkek |
1. Söz, lakırtı. 2. Söyleme, söyleyiş.
|
| Naşir |
Ar. |
Erkek |
1. Yayan, dağıtan, saçan. 2. Kitap vb. yayımlayan, çıkaran.
|
| Atfi |
Ar. |
Erkek |
Şefkatle, iyilikseverlikle ilgili.
|
| Eşref |
Ar. |
Erkek |
Çok onurlu, çok şerefli kimse.
|
| Makbul |
Ar. |
Erkek |
1. Kabul olunmuş, alınmış. 2. Beğenilen, hoş karşılanan.
|
| Saip |
Ar. |
Erkek |
1. Yanlışlık yapmayan, yanlışsız, doğru. 2. Amaca, hedefe uygun. 3. Amaca ulaşan.
|
| Ethem |
Ar. |
Erkek |
bk. Edhem
|
| Muaffak |
Ar. |
Erkek |
bk. Muvaffak
|
| Naşit |
Ar. |
Erkek |
Şiir okuyan, şiir söyleyen, şiir yazan.
|
| Rafet |
Ar. |
Erkek |
bk. Refet
|
| Sair |
Ar. |
Erkek |
Seyreden, hareket eden, yürüyen.
|
| Vecihi |
Ar. |
Erkek |
Güzellik, hoşlukla ilgili.
|
| Atıf |
Ar. |
Erkek |
1. Eğilen, meyleden. 2. Bağlayan. 3. Şefkatli, sevecen
|
| Natık |
Ar. |
Erkek |
1. Söyleyen, konuşan. 2. Düşünen. 3. Bildiren, bildirici.
|
| Rafettin |
Ar. |
Erkek |
bk. Refettin
|
| Vecit |
Ar. |
Erkek |
1. Bir şeyin güzelliği karşısında kendini kaybedecek dereceye gelmek, coşkulanmak. 2. Tanrı sevgisinden dolayı duyulan coşkunluk, sevinç.
|