| Behnane |
Ar. |
Kız |
1. İyi huylu kadın.2. Güler yüzlü kdaın.
|
| Mebrure |
Ar. |
Kız |
Hayırlı, beğenilmiş, makbul.
|
| Munise |
Ar. |
Kız |
1. Cana yakın, sevimli. 2. Alışılan, alışmış.
|
| Necile |
Ar. |
Kız |
Soyu temiz, soylu.
|
| Ratibe |
Ar. |
Kız |
1. Sıraya koyan, tertipleyen. 2. Görev.
|
| Semin |
Ar. |
Kız |
Çok değerli.
|
| Senem |
Ar. |
Kız |
bk. Sanem
|
| Vildan |
Ar. |
Kız |
1. Yeni doğmuş çocuklar. 2. Kullar, köleler.
|
| Semine |
Ar. |
Kız |
bk. Semin
|
| Fahriye |
Ar. |
Kız |
1. Onurla ilgili, onursal. 2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet.3. Divan şairlerinin kendi erdemlerini övmek için yazdıkları şiir.
|
| Hükmiye |
Ar. |
Kız |
Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
|
| Kâşife |
Ar. |
Kız |
Bulan, keşfeden, bulucu.
|
| Mebuse |
Ar. |
Kız |
1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili.
|
| Neclâ |
Ar. |
Kız |
1. Çocuk, evlat. 2. Kuşak, soy, nesil. 3. Güzel gözlü kadın.
|
| Badiye |
Ar. |
Kız |
Çöl.
|
| Edibe |
Ar. |
Kız |
1. Terbiyeli, saygılı, nazik kimse. 2. Edebiyatla ilgilenen kimse.
|