| Veliyullah |
Ar. |
Erkek |
Ermiş kimse, Tanrının sevgili kulu.
|
| Afif |
Ar. |
Erkek |
Namuslu, iffetli, temiz, dürüst.
|
| İmat |
Ar. |
Erkek |
Direk, sütun.
|
| Muhsin |
Ar. |
Erkek |
İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden.
|
| Semavi |
Ar. |
Erkek |
1. Gökle ilgili, göksel. 2. Tanrı'dan gelen, ilahî.
|
| Veliyüddin |
Ar. |
Erkek |
Dindar, dinine sımsıkı bağlı kimse.
|
| Azim |
Ar. |
Erkek |
Büyük, ulu.
|
| Hulûsi |
Ar. |
Erkek |
1. Saf halis, içi temiz. 2. İçten, candan.
|
| Masum |
Ar. |
Erkek |
1. Günahsız, suçsuz. 2. Küçük çocuk. 3. Temiz, saf.
|
| Nazmi |
Ar. |
Erkek |
1. Nazımla, sözle, şiirle ilgili. 2. Sıralı, tertipli.
|
| Salim |
Ar. |
Erkek |
1. Sağ, salim, sağlıklı. 2. Eksiksiz, kusursuz. 3. Korkusuz, emin.
|
| Tevhiddin |
Ar. |
Erkek |
Dinin birliği, birleştiriciliği.
|
| Avni |
Ar. |
Erkek |
Yardım ve yardımcılıkla ilgili.
|
| Bedrettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin dolunayı.
|
| Devlettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin mutluluğu, uğuru, büyüklüğü.
|
| İmdat |
Ar. |
Erkek |
1. Tehlikede veya güç durumda olana yapılan yardım. 2. Yardım için gelen kuvvet.
|