Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Vahit | Ar. | Erkek | Tek, bir, yalnız. |
Zuhur | Ar. | Erkek | Görünme, meydana çıkma, baş gösterme. |
Akif | Ar. | Erkek | İbadet eden, ibadetle uğraşan kişi. |
Mahbup | Ar. | Erkek | Sevilen, sevilmiş, sevgili. |
Sefer | Ar. | Kız/Erkek | 1. Yolculuk. 2. Savaş. |
Sıtkı | Ar. | Erkek | bk. Sıdkı |
Vahittin | Ar. | Erkek | Dinin tekliği, tek din. |
Zuhuri | Ar. | Erkek | Orta oyununda komik rolü yapan kimse. |
Safiyüddin | Ar. | Erkek | Dini temiz, dini pak olan kimse. |
Seferî | Ar. | Erkek | 1. Yolcu olan. 2. Savaş durumu. |
Vaiz | Ar. | Erkek | Dinsel öğütlerde bulunan kimse. |
Akil | Ar. | Erkek | Akıllı, zeki kimse. |
Namık | Ar. | Erkek | Yazıcı, yazar, kâtip. |
Vâkıf | Ar. | Erkek | 1. Bir şeyi elde eden, bir işten haberli olan. 2. Duran, ayakta duran. |
Zübeyr | Ar. | Erkek | Yazılı küçük şey. |
Bayezit | Ar. | Erkek | 1. Yezit'in babası.2. Çeşitli dönemlerde yaşamış Osmanlı şehzadelerinin ortak adı. |