| Nakip |
Ar. |
Erkek |
1. Bir kavim veya kabilenin başkanı. 2. Bir tekkede, şeyhin yardımcısı olan en eski derviş veya dede
|
| Sedat |
Ar. |
Erkek |
1. Doğruluk, hatasızlık. 2. Doğru ve haklı şey.
|
| Talip |
Ar. |
Erkek |
İsteyen, istekli.
|
| Vahdettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin tekliği, birliği.
|
| Bürkan |
Ar. |
Kız/Erkek |
Volkan, yanardağ.
|
| Galip |
Ar. |
Erkek |
Üstün gelen, yenen.
|
| Karabet |
Ar. |
Erkek |
Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
|
| Hazret |
Ar. |
Erkek |
1. Yüce kabul edilen kimselerin adlarının başına saygı, övme, yüceltme amacıyla getirilen unvan. 2. Adı söylenmeyen bir kimseden söz edilirken kullanılan bir söz.3. Genellikle erkekler arasında senli benli konuşmada kullanılan bir seslenme sözü.
|
| Mağrip |
Ar. |
Erkek |
1. Batı. 2. Akşam.
|
| Gani |
Ar. |
Erkek |
1. Zengin, varlıklı. 2. Bol. 3. Allah adlarındandır.
|
| Mağrur |
Ar. |
Erkek |
1. Gururlu. 2. Kendine çok fazla güvenen.
|
| Sedit |
Ar. |
Erkek |
Doğru, hak.
|
| Sırrı |
Ar. |
Erkek |
Sır saklamasını bilen kimse.
|
| Vahip |
Ar. |
Erkek |
Hibe eden, bağışlayan.
|
| Hekim |
Ar. |
Erkek |
Doktor, tabip, bilge kişi, filozof.
|
| Sefa |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Gönül rahatlığı, rahatlık, kaygısız ve sakin olma. 2. Eğlence, zevk, neşe.
|