| Seyfullah |
Ar. |
Erkek |
Allah'ın kılıcı, askeri.
|
| Tacim |
Ar. |
Erkek |
Noktalama, noktalama.
|
| Abdüssettar |
Ar. |
Erkek |
Günahları örten, gizleyen Tanrı'nın kulu.
|
| Asil |
Ar. |
Erkek |
Soylu.
|
| Ensar |
Ar. |
Erkek |
Yardımcılar, koruyucular.
|
| Feyzettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin bereketi.
|
| Haslet |
Ar. |
Erkek |
İnsanın yaradılışındaki huyu, doğası.
|
| İhsan |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. İyilik etme, iyilik. 2. Bağış, bağışlama. 3. Bağışlanan şey.
|
| Seyhan |
Ar. |
Kız/Erkek |
Irmaklar.
|
| Tacir |
Ar. |
Erkek |
Ticareti meslek edinmiş olan kimse.
|
| Abdüzzeki |
Ar. |
Erkek |
Anlayışlı, zeki olan Tanrı'nın kulu.
|
| Cündi |
Ar. |
Erkek |
1. Ata iyi binen, binici, süvari. 2. Asker.
|
| Ensari |
Ar. |
Erkek |
Yardımcılardan olan kimse.
|
| Feyzi |
Ar. |
Erkek |
1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
|
| İhvan |
Ar. |
Erkek |
1. Sadık, candan dostlar. 2. Bir tarikata mensup kişiler.
|
| Mestur |
Ar. |
Erkek |
1. Örtülü, kapalı, gizli. 2. Namuslu.
|