| Nakıp |
Ar. |
Erkek |
bk. Nakip
|
| Naki |
Ar. |
Erkek |
1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, arif.
|
| Nakip |
Ar. |
Erkek |
1. Bir kavim veya kabilenin başkanı. 2. Bir tekkede, şeyhin yardımcısı olan en eski derviş veya dede
|
| Namık |
Ar. |
Erkek |
Yazıcı, yazar, kâtip.
|
| Nas |
Ar. |
Erkek |
İnsanlar, halk, herkes.
|
| Nasıf |
Ar. |
Erkek |
1. Bir şeyi iki eşit parçaya bölen. 2. Ekmek.
|
| Nasır |
Ar. |
Erkek |
Yardımcı, yardım eden.
|
| Nasih |
Ar. |
Erkek |
Öğüt veren.
|
| Nasip |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Pay, hisse. 2. Allahın kısmet ettiği şey.
|
| Nasir |
Ar. |
Erkek |
1. Yayan, saçan. 2. Nesir yazan.
|
| Nasrettin |
Ar. |
Erkek |
Dine yardımı dokunan kimse, yardımcı.
|
| Nasri |
Ar. |
Erkek |
Tanrı yardımıyla, üstünlük ve ülke almakla ilgili.
|
| Nasrullah |
Ar. |
Erkek |
Allah'ın yardımı.
|
| Nasuh |
Ar. |
Erkek |
1. Öğütçü, öğüt veren. 2. Temiz, saf.
|
| Nasuhi |
Ar. |
Erkek |
Bozulmaz biçimde tövbe eden.
|
| Naşir |
Ar. |
Erkek |
1. Yayan, dağıtan, saçan. 2. Kitap vb. yayımlayan, çıkaran.
|