Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Reyhan | Ar. | Kız | Güzel kokulu bir süs bitkisi, fesleğen. |
Servet | Ar. | Kız/Erkek | Zenginlik, varlık. |
Sumru | Ar. | Kız | Bir şeyin yüksek yeri, tepesi, üst tarafı. |
Şerbet | Ar. | Kız | Tatlı içecek. |
Cennet | Ar. | Kız | 1. Dinî inanışına göre, iyilik yapanların, günahsızların, öldükten sonra sonsuz mutluluğa kavuşacakları yer, uçmak. 2. Çok güzel, ferah yer, bahçe. |
Elif | Ar. | Kız | 1. Arap alfabesinin ilk harfi. 2. İnce uzun boylu kız. 3. Alışmış, alışkın. |
Halile | Ar. | Kız | Nikâhlı kadın, karı, eş. |
Memduha | Ar. | Kız | Övülmüş, övülecek. |
Reyya | Ar. | Kız | Güzel koku. |
Sun | Ar. | Kız/Erkek | 1. Yapma, yapış. 2. İş, yapıt. 3. Gün, etki. 4. T. Sunmak eyleminin emir biçimi. |
Şeref | Ar. | Kız/Erkek | Büyüklük, ululuk, üstünlük. |
Berat | Ar. | Kız/Erkek | 1. Nişan, rütbe. 2. Bir buluştan, bir haktan yararlanmak için devletçe verilen belge, patent. 3. Osmanlı İmparatorluğu'nda bir göreve atanan, aylık bağlanan, san, nişan veya ayrıcalık verilen kimseler için çıkarılan padişah buyruğu. |
Elife | Ar. | Kız | 1. İstenilen, alışılan şey. 2. Alışılmış, alışkın. |
Reyyan | Ar. | Kız/Erkek | Suya kanmış, suya doymuş. |
İtibar | Ar. | Kız | 1. Saygı gösterme, önem verme. 2. Onur, şeref. |
Rezan | Ar. | Kız | bk. Rezzan |