Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Özdoğdu | T. | Erkek | "Öz kardeş olarak dünyaya geldi" anlamında kullanılan bir ad. |
Özdoğmuş | T. | Erkek | Öz kardeş. |
Özdoğru | T. | Erkek | Özü temiz, dürüst, doğru olan kimse. |
Özdoru | T. | Erkek | bk. Özdoruk |
Özdoruk | T. | Erkek | Özü yüce olan kimse. |
Özduran | T. | Erkek | Özü sakin olan kimse. |
Özdurdu | T. | Erkek | "Özü sakinleşti" anlamında kullanılan bir ad. |
Özduru | T. | Erkek | Özü temiz ve dürüst olan kimse. |
Özdurul | T. | Erkek | "Özü sakinleşsin" anlamında kullanılan bir ad. |
Özdurum | T. | Erkek | Özü sakin, durulmuş kimse. |
Özek | T. | Erkek | 1. Güç. 2. Çalışkan. 3. Küçük dere. 4. Ağacın, bitkinin içi, özü. 5. Bitki filizi. 6. Bir şeyin ortası. 7. Sel yarıntısı. |
Özekan | T. | Erkek | Canlı, hareketli kimse. |
Özel | T. | Kız/Erkek | 1. Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan. 2. Devlete değil, kişiye ait olan. 3. Her zaman görülenden, olağandan farklı, dikkate değer. |
Özen | T. | Kız/Erkek | 1. Bir işin elden geldiğince iyi olması için gösterilen çaba. 2. İçerlek, en içeride olan. 3. İlk söz. 4. Birbirine yakın iki dağın arasındaki uzaklık, ara. 5. Dere, ırmak. |
Özenay | T. | Kız | Özen gösteren kimse. |
Özenç | T. | Kız/Erkek | 1. İstek. 2. Gıpta, imrenme. |