| Özay |
T. |
Kız/Erkek |
Özü ay gibi temiz, parlak, aydınlık olan kimse.
|
| Özaydın |
T. |
Kız/Erkek |
Özü temiz, aydınlık kimse.
|
| Özayhan |
T. |
Erkek |
Özünde hükümdarlık olan kimse.
|
| Özaytan |
T. |
Kız |
Sabahın ilk vakitleri gibi aydınlık ve parlak olan.
|
| Özbağ |
T. |
Erkek |
Gerçek dost olan kimse.
|
| Özbal |
T. |
Kız/Erkek |
Balın özü gibi tatlı olan kimse.
|
| Özbala |
T. |
Erkek |
Öz çocuk.
|
| Özbaş |
T. |
Erkek |
Gerçek önder, kılavuz.
|
| Özbaşak |
T. |
Kız |
Gerçek başak.
|
| Özbatu |
T. |
Erkek |
Gerçekten üstün gelen, yenen.
|
| Özbay |
T. |
Erkek |
Gerçekten zengin olan kimse.
|
| Özbaydar |
T. |
Erkek |
Gerçekten zengin olan kimse.
|
| Özbek |
T. |
Kız/Erkek |
1. Güçlü, cesur, korkusuz kimse. 2. Orta Asyada yaşayan bir Türk boyu ve bu boydan gelen kimse.
|
| Özbekkan |
T. |
Erkek |
Özbek soyundan gelen kimse.
|
| Özben |
T. |
Kız/Erkek |
"Gerçekten ben" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özberk |
T. |
Erkek |
Özü güçlü kimse.
|