Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ergüleç | T. | Erkek | Güler yüzlü erkek. |
Göğem | T. | Kız/Erkek | 1. Yeşile çalar mor renk. 2. Bir çeşit yabani ekşi erik. 3. Yapraklanmış ekin. |
Gürboğa | T. | Erkek | Güçlü ve kuvvetli kimse. |
İncebey | T. | Erkek | Nazik kimse. |
Katı | T. | Erkek | 1. Çok, pek, fazla, yeğin. 2. Ağır. 3. Haşin, sert, kırıcı. |
Kopuz | T. | Erkek | 1. Boğaz, dar yer. 2. Ozanların çaldığı eski bir telli Türk sazı. |
Oflaz | T. | Kız/Erkek | 1. İyi, güzel, eksiksiz, tam. 2. Gürbüz, yakışıklı, güzel giyinen. 3. Becerikli. 4. Eflatun rengi. 5. İşe yarar. |
Özgüven | T. | Erkek | Kendine güvenen kimse. |
Soykan | T. | Kız/Erkek | Asil, soylu kimse. |
Tansık | T. | Erkek | 1. İnsanın aklının alamayacağı şaşırtıcı, olağanüstü olay, mucize. 2. Özlem, hasret. 3. Değerli, kıymetli. 4. Tatlı, nefis. |
Tümbay | T. | Erkek | Gerçekten zengin olan kimse. |
Uyaralp | T. | Erkek | Boyun eğen, uysal, nazik yiğit. |
Yomut | T. | Erkek | Yenen, üstün gelen. |
Singin | T. | Erkek | 1. Sıkılgan, mahcup 2. Saklanacak yer. 3. Kolayca sindirilebilen. |
Akyıldız | T. | Kız/Erkek | Çoban yıldızı. |
Aral | T. | Kız/Erkek | 1. Birbirine yakın adaların oluşturduğu topluluk, takımada. 2. Sıradağlar. |