| Abdülcabbar |
Ar. |
Erkek |
bk. Abdülcebbar
|
| Abdülbasit |
Ar. |
Erkek |
Rızkı yayıp bollaştıran Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülbasir |
Ar. |
Erkek |
Her şeyi görüp anlayan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülbari |
Ar. |
Erkek |
Yaratan, yaratıcı olan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülbaki |
Ar. |
Erkek |
Her zaman var olan Tanrı'nın kulu
|
| Abdülaziz |
Ar. |
Erkek |
En yüce, en değerli olan Allah'ın kulu.
|
| Abdülazim |
Ar. |
Erkek |
Büyük, ulu olan Tanrı'nın kulu
|
| Abdülâlim |
Ar. |
Erkek |
En iyi bilen Tanrı'nın kulu.
|
| Abdurrahman |
Ar. |
Erkek |
Rahmet sahibi olan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdullah |
Ar. |
Erkek |
Tanrı'nın kulu.
|
| Abdi |
Ar. |
Erkek |
Kullukla, kölelikle ilgili.
|
| Abdal |
Ar. |
Erkek |
1. Gezgin derviş.2. Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse.
|
| Abbas |
Ar. |
Erkek |
1. Aslan. 2. Sert, çatık kaşlı kimse.
|
| Abaza |
T. |
Kız |
1. Kuzeybatı Kafkasya'da yaşayan bir halk.2. Bu halka mensup olan kimse.
|
| Abayhan |
|
Erkek |
Abay+han.
|
| Abay |
T. |
Erkek |
1. Beceri. 2. Seziş, anlayış. 3. Büyük erkek kardeş.
|