| Abil |
Ar. |
Erkek |
Koyun, at ve deve gibi hayvanlara iyi bakan kimse.
|
| Abidin |
Ar. |
Erkek |
İbadet eden, tapan kullar.
|
| Abide |
Ar. |
Kız |
1. Anıt. 2. Önemi ve değeri çok olan yapıt.3. İbadet eden, tapan kul.
|
| Abid |
Ar. |
Erkek |
bk. abit
|
| Abıru |
Far. |
Kız |
1. Yüz suyu. 2. Irz, namus, şeref, haysiyet.
|
| Abır |
T. |
Erkek |
1. Namus, şeref, haysiyet. 2. Utanma, hicap, hayâ.
|
| Abıhayat |
Ar.+Far. |
Kız |
Hayat suyu, içene sonsuz yaşam sağlayan efsanevi su.
|
| Abher |
Ar. |
Kız |
1. Nergis çiçeği. 2. Yasemin. 3. Dolu kap.
|
| Abgül |
Far. |
Kız |
Su gibi berrak ve duru olan gül.
|
| Abdüzzeki |
Ar. |
Erkek |
Anlayışlı, zeki olan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdüssettar |
Ar. |
Erkek |
Günahları örten, gizleyen Tanrı'nın kulu.
|
| Abdüssemi |
Ar. |
Erkek |
Her şeyi işiten, duyan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdüsselâm |
Ar. |
Erkek |
Barışçı olan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdüssami |
Ar. |
Erkek |
Her şeyi duyan, yüce Tanrı'nın kulu.
|
| Abdüssamet |
Ar. |
Erkek |
Kimseye ve hiçbir şeye ihtiyacı olmayan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdürrezzak |
Ar. |
Erkek |
Tüm yaratıklara rızkını veren Tanrı'nın kulu.
|