| Acarbegüm |
T. |
Kız |
Güzel yüzlü hanımefendi, sevimli hanımefendi.
|
| Acaralp |
T. |
Erkek |
Yiğit, becerikli, cesur kişi.
|
| Acar |
T. |
Kız/Erkek |
1. Kuvvetli, güçlü, dinç. 2. Çevik, atılgan, kabına sığmaz. 3. Gözü pek, yiğit, cesur, kabadayı, yılmaz, 4. Hoş, sevimli yüzlü (kimse). 5. Yeni. 6. Taze. 7. Şişman, etli, semiz. 8. Çalışkan, becerikli. 9. Açıkgöz, zeki. 10. Çapkın. 11. Bir çeşit zehirli ot.
|
| Acahan |
T. |
Erkek |
Aca ve han sözlerinden oluşan bir ad.
|
| Acabey |
T. |
Erkek |
Aca ve bey sözlerinden oluşan bir ad.
|
| Acabay |
T. |
Erkek |
Aca ve bay sözlerinden oluşan bir ad.
|
| Aca |
T. |
Erkek |
1. Amca. 2. Abla. 3. Anneanne, nine. 4. Güçlü kuvvetli, başladığı işi bitiren. 5. Büyük. 6. Derelerin içinde yetişen, basit yapraklı, kırmızı çiçekli, güzel kokulu bir çalı.
|
| Abuzettin |
Ar. |
Erkek |
İzzettin'in babası.
|
| Abuzer |
Ar.+Far. |
Erkek |
Altın suyu.
|
| Abuşka |
T. |
Erkek |
1. Kadının kocası, eş. 2. Yaşlı, sözü dinlenen kimse.
|
| Abruy |
Far. |
Kız |
1. Yüz suyu. 2. Irz, namus, şeref, haysiyet.
|
| Abraş |
Ar. |
Erkek |
1. Çilli, çopur yüzlü, sarı saçlı, açık renkli gözlü adam. 2. Doru at. 3. Alaca bulaca, karışık renkli. 4. Tedirgin edici, obur. 5. Çarpık, eğri.
|
| Ablak |
T. |
Erkek |
1. Yüzü güzel, parlak, yakışıklı. 2. Sevimli. 3. Yayvan ve toplu yüz. 4. Çok beyaz. 5. Siyahlı beyazlı. 6. Geniş, enli. 7. Ceviz ağacının mobilya yapmaya yarar iç kısmı. 8. Ağaçların dayanıklı kısmı. 9. Yaban armudu, ahlat. 10. İyice olgunlaşmamış üzüm.
|
| Abiye |
Ar. |
Kız |
1. Güzel, zarif, ince. 2. Yüzünü örtü ile örten utangaç kadın.
|
| Abit |
Ar. |
Erkek |
İbadet eden, tapan kul.
|
| Abir |
Ar. |
Erkek |
Güzel koku, misk.
|