Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Çağın | T. | Kız/Erkek | Yıldırım, şimşek. |
Çağıltı | T. | Erkek | Suyun akarken, taşlara, kayalara çarparak çıkardığı ses. |
Çağıl | T. | Kız/Erkek | 1. Çağla ilgili. 2. Çakıl. 3. Çağla. |
Çağdaş | T. | Kız/Erkek | 1. Aynı çağda yaşayan. 2. Bulunulan çağın koşullarına uygun olan. 3. Yaşıt. |
Çağbay | T. | Erkek | Çağın zengini olan kimse. |
Çağay | T. | Erkek | Çağın parlak ve aydın bireyi. |
Çağatay | T. | Erkek | 1. Yavru at, tay.2. Cengiz Hanın oğlu. |
Çağanak | T. | Erkek | Körfez, liman. |
Çağan | T. | Erkek | 1. Bayram. 2. Kalın ve kuvvetli deve kösteği. 3. Doğan kuşu. |
Çağakan | T. | Erkek | Çağ değiştiren kimse. |
Çağaçar | T. | Erkek | bk. Çağaçan |
Çağaçan | T. | Erkek | Yeni bir dönem başlatan kimse. |
Çağa | T. | Erkek | 1. Bebek, çocuk. 2. Küçük kuş yavrusu. |
Çağ | T. | Erkek | 1. Dönem, mevsim, zaman. 2. Yaş. 3. Yüzyıl, asır. 4. Çağlayan. |
Çabar | T. | Erkek | bk. Çapar |
Çaba | T. | Erkek | Herhangi bir işi yapmak için harcanan güç, zorlu, sürekli çalışma. |