Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Çağveren | T. | Erkek | Yeni bir çağ açan kimse. |
Çağrıbey | T. | Erkek | 1. Çağıran bey.2. Selçuklu Devleti´nin kurucularından Horasan Meliki. |
Çağrı | T. | Kız/Erkek | 1. Birini çağırma, davet. 2. Doğan, çakır kuşu. 3. Rütbe, unvan, san. |
Çağman | T. | Erkek | Çağın insanı. |
Çağlı | T. | Erkek | 1. Kuvvetli. 2. Namuslu. |
Çağlayantürk | T. | Erkek | Çağlayan Türk. |
Çağlayangil | T. | Erkek | Çağlayan ailesine mensup olan kimse. |
Çağlayan | T. | Kız/Erkek | Küçük bir akarsuyun çok yüksek olmayan bir yerden dökülüp aktığı yer. |
Çağlasın | T. | Kız/Erkek | "Coşsun, çağlasın" anlamında kullanılan bir ad. |
Çağlar | T. | Kız/Erkek | 1. Çağlayan. 2. Coşkulu, canlı kimse. |
Çağlan | T. | Erkek | Bir ırmağın denize kavuştuğu yer. |
Çağlam | T. | Erkek | Çağlayan. |
Çağlak | T. | Kız/Erkek | 1. Şelale, çağlayan. 2. Yırtıcı kuş, çaylak. |
Çağla | T. | Kız/Erkek | 1. Badem, kayısı, erik gibi çekirdekli yemişlerin ham durumu. 2. "Coşkulu ol" anlamında kullanılan bir ad. |
Çağkan | T. | Erkek | Canlı, dinamik, çalışkan kimse. |
Çağır | T. | Erkek | 1. Şıra. 2. Çakır. 3. Dar yol, küçük yol. |