| Özoktay |
T. |
Erkek |
Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
|
| Özokçu |
T. |
Erkek |
Gerçek okçu.
|
| Özok |
T. |
Erkek |
Özü ok gibi güçlü olan kimse.
|
| Özoğuz |
T. |
Erkek |
Gerçekten yiğit olan kimse.
|
| Özoğul |
T. |
Erkek |
Öz oğul.
|
| Özmut |
T. |
Erkek |
Özünde mutlu olan kimse.
|
| Özmen |
T. |
Kız/Erkek |
Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.
|
| Özman |
T. |
Erkek |
bk. Özmen
|
| Özlütürk |
T. |
Erkek |
Gerçek Türk.
|
| Özlüer |
T. |
Erkek |
Gerçek yiğit.
|
| Özlü |
T. |
Kız/Erkek |
1. Özü, benliği olan. 2. İçten, gerçek.
|
| Özleyiş |
T. |
Kız |
Özleme, özlem duygusu.
|
| Özler |
T. |
Kız/Erkek |
Özlem duyan, kavuşmak isteyen kimse.
|
| Özlen |
T. |
Kız/Erkek |
"Özlenecek kadar sevilen kişi ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özlek |
T. |
Erkek |
1. Toprağın özü, verimli yeri. 2. Zaman. 3. Doğaüstü güç.
|
| Özkutsal |
T. |
Erkek |
"Özüne mutluluk saç" anlamında kullanılan bir ad.
|