Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Özütok | T. | Erkek | Gönlü doymuş kimse. |
Özüpek | T. | Erkek | Ruhen güçlü olan kimse. |
Özün | T. | Kız/Erkek | 1. Hakkıyla kazanılmış ün. 2. Şan. |
Özüm | T. | Kız/Erkek | Kardeş gibi tutulup sevilen kimse. |
Özüdoğru | T. | Erkek | Özü doğru olan kimse. |
Özüak | T. | Erkek | Özü tertemiz olan kişi. |
Özü | T. | Erkek | Duru, katıksız olan. |
Öztürk | T. | Erkek | Katıksız, saf Türk. |
Öztunç | T. | Erkek | Özü tunç gibi güçlü olan kimse. |
Öztuna | T. | Kız/Erkek | bk. Tuna |
Öztoygar | T. | Erkek | bk. Toygar |
Öztoklu | T. | Erkek | Gönlü doymuş kimse. |
Öztiner | T. | Erkek | Ruhsal yönden sağlıklı erkek. |
Öztinel | T. | Erkek | Ruhsal yönden sağlıklı erkek. |
Öztin | T. | Erkek | Ruhun özü. |
Öztimur | T. | Erkek | bk. Özdemir |