Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Agil | Far. | Erkek | Göz ucuyla bakış. |
Agâh | Far. | Erkek | Bilen, bilgili, haberli, uyanık. |
Afşin | T. | Erkek | 1. Zırh 2. Silah. |
Afşar | T. | Erkek | 1. Oğuz Türklerinin 24 boyundan biri. 2. Çabuk iş gören, çevik, atılgan. 3. Uyumlu, yumuşak başlı. 4. Bir şeyin zıddı, aksi. |
Afif | Ar. | Erkek | Namuslu, iffetli, temiz, dürüst. |
Affan | Ar. | Kız/Erkek | İradesiyle kötü şeylerden kaçınan kimse. |
Afer | Ar. | Erkek | Çok beyaz, bembeyaz. |
Afak | Ar. | Kız/Erkek | 1. Yer ile göğün birleşmiş gibi göründüğü yer. 2. Ufuklar. |
Afacan | T. | Erkek | Zeki ve yaramaz çocuk. |
Adsoy | T. | Erkek | Ad ve soy sözlerinden oluşmuş bir ad. |
Adsız | T. | Erkek | Ünsüz, tanınmamış, adı duyulmamış kimse. |
Adni | Ar. | Erkek | Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik kişi. |
Adnan | Ar. | Erkek | Bir yere yerleşip ikamet eden, mukim. |
Adli | Ar. | Erkek | Adaletli. |
Adlığ | T. | Erkek | Ünlü, tanınmış kişi. |
Adlı | T. | Erkek | Ünlü, tanınmış kişi. |